susma vakti Ey Gönül bu gece
firakından yanan dudaklara şehvetli bir dokunuşun
kan damlayan ihtiraslarından kaçma vakti...
belki aşılmaz bir yolun
sona ulaşan çıkmazlarında kaybolma vakti...
kaybetme vakti...



yanma vakti artık Ey Gönül bu gece
kimsesiz limanlarından ayrılıp sessizce gitmek gibi
engel tanımadan
susuz denizlerde kürek çekme vakti...
rüzgarsız bir havada
çölde vahayı değil acıyı arama vakti...




gitme vakti Ey Gönül bu gece
ardında bıraktıkların olmadan
geleceğini düşünmeden
zamansız ve mekansız bir kapıdan geçme vakti...
kimsesizlik kuyusunda Yusuf gibi doğma vakti...
köle olmaktan korkmak değil
köleliğin sancısında özgürlüğe koşma vakti ...



kaçma vakti artık Ey Gönül bu gece
Züleyhanın sevdasının gömlek yırtan hırçınlığından
yada tertemiz aşkında duayı bulma vakti...
giden gençliğin çarpık bacaklı düşlerinde
insan olanın ellerinden tutma vakti...
her bir nefes alıp verirken bir an için boğulma vakti ...
isyanlarından
isyandan kaçma vakti...



yürek pınarların akıtma vakti Ey Gönül bu gece
susuz kalmış ruhuna yaş akıtma vakti...
çaresizce çaresizliğin matarasından su içme vakti...
sessizlik deryasından yüzme vakti Ey Gönül
tertemiz sulara değil acı ve ıstıraba kulaç atma vakti...



Hüseyin olma vakti Ey Gönül bu gece
öldürülürken aşk tarafından tüm sevdiklerin
gıkını bile çıkarmadan şehadete koşma vakti...
boynunu vururlarken şükretme vakti ben olmadan
insanlığa bende olmadan yanma vakti...
sadece Ona
Onsuzluktan kaçma vakti
bütün varlığını alıp eline
İbrahim gibi evladını değil Onu seçme vakti...
yansa da yangınlardan ruhun dirilme vakti ...



susma vakti Ey Gönül bu gece
sessizce ağlama vakti...
yavaş yavaş
kimseler duymadan
gülerken ağlama vakti...
Cüneyt gibi Mansur gibi yanma vakti ...



susma vakti Ey Gönül
sus öyleyse
zaten sana hiç söz verilmedi ki.....