kayalara vuruyor ruhum
beynimden firar etmiş yıkımların
korkak ve bir o kadar da sancılı
nefessiz kalmış hayallerinde...


boşluğa uzanır gibi oluyor ellerim
iç sancısı daha yeni şoklanmış yüreğimde
kimsesizlikten korkan bir atış
ve
ve nedensizce bir çırpınışın
intihar sahnelerinde baş rol oynayan
isyankar bir genç kızın
kolundan akan bir jilet yarasında sabahlayan
vedasız misafirlerini kırmızılara boyayan
bir duş alıyorum paslı ellerimle...


sözünü bitirip kahpece gülüşlerden
tiksinti duyan felçli bir aklın
eksiltili cümlelerle barışık
havayi anılarında boğulan
siyah beyaz bir resmin
geçmişten getirdiği ağıdı anlatmak istiyorum gözlerimle...


emniyeti açılmış bir silahın
korkuyla tutulan cinayet sahnelerinde
ürkmeden
kahkaha atıp
boğulurcasına
belki de susup
bir koltuğa saklanıp arkasında düşler kurarken
gülen bir hainin kelepçelerine takılıp kalınmış
andan uzak
zamana yakın bir serzenişin
giyotine vurulmak üzere götürülen bir beden
bir feryad
ve
ve ahlarıyla kararmış bir tene
dokunmak istiyorum sözcüklerimle...


umudu çoruha atıp
arazda boğduğum hayallerin
köprüsünü yıkarken gönül nehrimin
kurak bir araziye ektiğim güllerin
ölümünü izlerken
aynayı seyretmekten farksız bulduğum görüntülerin
bir çöp yığını gibi atılıp
sahte bir oyunda başrol verilen adım
ve ben
farklı iki kişiyiz artık...



suskun ruhumun karaya vuran yanında parçalanan yüreğin kalıntıları
çürümüş öfke kokan dudaklarım
insanlığa isyankar...


yakışmıyor bu laflar bana
ben buysam kaybolan kim
ya o diğer kişi
peki kurulu salıncaktan düşmekten korkan kız
ya da yalan söylemekten çekinen berduş
peki isyan eden
bankta hayal kuran sessiz düş
ya her yağmurlu gecede kaybolan
peki her zorlukta tekrar tekrar yıkılmadan pes etmeyen dost
her saniyede yeniden terkeden sevgili
kim bunlar ben diye anılan
susturmak istiyorum içimdeki çocuğu yüreğimle...


galiba
hepsi bir adda toplanmış
ben diye kovalıyorlar ruhumu sinsice
peki
onlar bense ben kimim??????????