Başucumda ayrılık hesabını sayıyorum şimdi!
Bir varmışım…
Bir yokmuşum…

Aklımda tahmin etmediğim zor bir hayat
Unutulmuşluk savaşı var beynimde
Saatlerce aynalar karşısında kendimi arayışım
Çaresizce mahzun bakan gözlerim
Düşünce suçlusu yanlarım
Belkiler’le keşkeler’le dolu pişmanlıklarım

Ben gittim mi... Ey yar
Yoksa giden sen miydin.

Giderken ne çok şey alıp götürdün benden
Şimdi Sırdan biri olmamı sağladı
O büyük sevdama hangi ihaneti yakıştırdın da
Şimdi karanlıkların bile istemediği bir adam haline geldim

Ne hale düşürdüğünü… Görmeliydin
Yaşarken ölü bir beden bıraktığını da… Görmeliydin

Cellâdımsın Ey yar
Kafama mermi dahi sıkmadan öldürebildiysen beni
Yeminim olsun ki ölürken bile
Taş kalbine merhamet dilerim
Belki sevmeyi yeniden öğrenirsin diye...


Mehmet Emin Karademir