Sessizleşirim
Başım düşer bacaklarına
Ve saçlarımda rüzgârlar
Üşüdüğüm anlarda
Yakınlaşırım sana…

Teninde dolaşırım
Alın yazının tam ortasından
Atlarım
Ve sen çizgiler çekersin
Bedenime…

Uyurum
Gözlerine çıkan yaşlar gibi
Baktığın anın resminde saklıyım
En çok elinle gözlerini
Avuttuğun zamanlarda sevinirim…

Uzanırım
Omuzlarına bir dağın iki yakasına
Tırmanır gibi
Bir sıcaklık basar aniden ellerin
Yüzümdeki çiğ tanelerinin
Donmuş hali gibi buzlaşır…

Yorulmam
Yanaklarından dudaklarına çıkan
En hızlı ulaşım aracı gamzelerinde
Bir saklı acının yattığı mezar gibi
Ne zaman ölsem
O yanaklarında gezinmek isterim…

Ve zaman geçer…

Üstüne yapışan leke gibi
Kazıyıp atmak istersin
Üzerine siner sesinde saklı olan kokum
Ve bilmezsin ruhunu temizleyecek
Bir ilaç olmadığını…
Ve en vahim hastalıktır…
İçindeki sevda ayrılığı...

/Ersoy/