Acıyı devirdim gözlerime konan arıların
Peteklerinde
Artık bir bulut yükselişidir sana ulaşma
Zamanım
Dilimi kovdum seni anmaktan vazgeçtikleri
Gece
İlk uyanan çiğ damlasına öğrettim seni
O nasıl donuyorsa…
Güneşin içinde…

Harfleri iplere dizdim sırasıyla adın kadar
Islağım artık…
Sana gelene kadar suya yazılmış bir sevdayım
Elin titremesin iç beni…
Kesik seslerin kulaklarına tırmanması kadar
Yavaş…
Ve can damarımdan ebedi uzağım
Bilirsin rüzgâr en çok bulutlara değdiğinde
Masumdur kara toprak…

Bitirdim artık sona yaklaştıkça
Dert olan sızıları…
Martıların seslerine bıraktım kendimi
Rüzgârı kandırır gibi…
Giden ne varsa yağmak için bulutlara
Aktardım içimde son kalanı da
Ve bitirdim kesilmesi zor olan biletleri
Artık küsüm aşka biri beni seslendirsin
O kıza
Kalp konuşsun seviyorum… Diye çarpıp dursun…
Ona…

Hazırım bir gün kalıntılarının hislerimden
Daha ağır basabileceği gerçeğine…
Hiç susmadan eşlik ettim gecelerin
İsimsiz müzisyenlerine…
Kanımı donduran o kış gecelerini
Çaldım kemanların dudaklarında…
Ve bütün ihtimalleri denedim
Gitmekten yana usulca tükenerek…
Ve gitmeni istedim
Takvimlerde kalan son anlarımı da yırtarak…


Yüzümü sana boyayıp yıldızları
Seyrediyorum
Elime geçirdiğim bütün bardakların
İçinde tek şeker
Elim diğer elime uzanan bir yabancı
Gibi
Sokuluyor parmaklarımın içine
İşte o zaman anlıyorum
İstedikçe gitmek yetmiyor
Ve hayat sen istediğin için değil
O istediği için sürekli dönüyor…

Artık biri zamandan alsın şikâyetini
Açık arttırmada satılan çocukluğuma
Harçlık istiyorum
Bırakın bedenimi dinlenmesi için toprak
Masajı yapın
Katlayın yüreğimi saçlarımı dışarıda bırakacak
Şekilde
Ele avuca sığsın bir kez de yaşadıklarım…
Kalp jimnastiğinin en zor hareketidir…
Ritminin bir yukarı ve bir aşağı
Koşması…

İçimin dış sesiyim
Onun onunla ve benim onunla
Kayda alınmış değerli
Acılarımız var
Ağızlara henüz alınmamış…

Aşk… Siz yukarı bakarken gölgenizin hep aşağı bakmasıdır…
//Ersoy/