Her yeni gün bir başka doğuyor
Güneş aynı yastık aynı…
Solum
Hiç yaslandığı günlere benzemiyor
Yada uyandığım günlere…
Dişim ağrıyor yenileri takıldı ama
İçinde kimse oynayamıyor…
Şimdi ekmeği tutsam elinden
Saracak kadar ezmiyor…

Kağıtlarda sarardı
Adını en başa yazdım ama
Kimse mutlu olmadı…

Bacaklarımdan sustum
Oturdum
Koşarken mi düşürdüm
Nedir ekmeği
Suyla geçirdim yine günü
Kar yuttum yine
Güneşi özler gibi…

Elimde kalem ve boya
Mutluluk daha çok yakışıyor
Kağıtlara…
Hep bir eli olmayan Babama
Sarılmışım sanki…
Tutacak gibiyim ama saklı diğer elim…

Oynarken kaybettim
Galiba diğer elimi…
Boynuna atlayıp sarılayım
Dedim uzanmadı diğer elim…
Çalmayı da yeni öğrenmiştim
O sazı…
Şimdi sadece duvara asılı kaldı…

Biri bekliyormuş bizi
İçinde kefen izi
Açık değilmiş üzerimiz
Uyursak üşümezmişiz…

Yine ormana gittiler
Bilmem yine kimi zorla getirdiler…
Yüzünü getirmemişler…
Gözyaşları söndürmüyordu…
Bizi ısıtırken sarıldığım kolları…

Süslendik giyindik
Küçüktük ama sanki büyümüştük…
Boyum değildi belki
Elbise büyütürmüş içindekini…

Ben büyük değilim
İçinizdekiler küçük sizin…

Sustum içimde bir hırsız var gibi
Dolaşıp uğradığı yer hep aynı sanki
Nasıl umutlu arıyor seni
Oysa ben dışımdan kızıyorum ona…
Sevilen insanlar
Kızarmış meğer sevgilerini çalanlara…


Sabah oldu işte
Saçım dağınık
Gözüm güneşin etkisinde
Omuzlarımda kaybettiğim biri
Artık ağlamıyor nedense
İçimde boğuluyorum
Günden güne…

Güller açmış işte
Dallarında şakır kuşlar
Ve yine solar
Yine açar güller işte
Böyle geçti gitti
Ömür deyip topraktan
Çıktığım o tek gece…

Eve koşuyorum işte
Bu defa biraz halsizim
Ne kadar iyi insanlar
Uğurlamaya gelmiş hepsi
Sonra yine tekim çekimsizim…

Hiç ayrı kalmaya gelmiyor
Nedense
Hemen de yerinizde birisi bitiyor…
Alışık kemiklerim
Susun
Uyusun oda alışır
Zamanla zamanla...

(Se)