Düşünceler yüzdürüyorum
Tren istasyonlarının raylarında
Yalnızlığım sana gitme ihtimali olan
Her şeye dokunuyor...
Bir dağ gibi devrilsen şu özlemlerime
Bir çöl gibi katlanırım külfetine...
İçimde sancıları ağırlaşan ayrılıklar kanarken
Sen doğuran şehirlere yaslıyorum başımı...
Hedefi şaşırdıkça saatler her saniye
Gözlerine yeniliyorum…
Ve sabahı giyinmiş bir kadın uyanıyor
Bu şehrin sokaklarında…

İnsanın yüzüne sığar mı yaşadıkları
Yaşadıklarımızdan çıkartılacak daha çok anlamlar var…
Daha yaşamadığımız zamanlar
En acı hatıralarımız var…
Yüzüme baksan sana dair çok şey var okunacak…

Kelimeleri bitirmiyorum hevesin kaçar gidersin diye
Daha çok satır var bize dair...
Son noktaya kadar yaşamak lazım
Hayatı…
Bir sarılsan ısınacak daha çok kış var…

Unuttuklarını bırakarak yaralama beni
Açtığın yaralara bakmak için ısıtma yüreğimi
Çok gölgeler var ışıkların altından kaçacak
Sevmeyenlerin zihinlerinde yer tutacak…
Bilsen…
En çok kendime zararım sen gidersen…

Yine söylenecekler deli ve deli ’kanlıydı diyecekler
Omuriliklerimin parmaklarından kayarken adın
Çekiştirilen isimler olacak dişlerde sakız misali
Süngüsünü yüreğine dayamış bir asker
Namludan çıkarırken sevdasını içine kazımak için
Ey sevgili…
Seviyorsan çekeceksin tetiği…

Düşler yüzdürürsün şimdi ayrılığı geçen bir kâğıtla
Sana yazdığım her şeyi batırarak yağmurların dizlerine
Gökyüzü kalemden bir elek misali
Ne yazdıysam sana kalp adımların gibi
Yaşatır şimdi beni…
Düşeceksen sevdiğinin alın yazısından ter gibi
Elinin tersiyle değil dua eder gibi avuçlarınla sileceksin
Yârini…

Geçinmeye çalışıyorum işsiz bir kalple
Geçimini ayrılıkla sağlayan bir bedene sahibim
Bilsen bir sen eksiksin sabahları soframda…
Bir başkasına satılmış iki göz oda gibiyim
Bir yabancıyı ağırlar gibi içim…
Gelsen...
Eskiden bir tek sana bakardım bu pencerelerden…

Artık sadece sana büyütüyorum gökyüzünü
Her gece uyutup sabah kaldırıyorum…
Gözlerin gibi ağlamasalar da onlar
Beşikte sallanan gözlerin gibi...
Hala çocuk ve masum ne zaman baksam gökyüzüne
Ağlıyor içimde sen yoksun diye…

Seni
Yeminimi
Ve kalbimi
Yüklendim…
İçimde…
Yeniden doğacak bir insan arıyorum…

Kendine gel’medin
Sen
Bir başkasına git ’tin…

//Ersoy/