21
Yorum
2
Beğeni
0,0
Puan
1605
Okunma

piç bir mikrop yalnızlık
eteğini sürüyen salgın
derin izler çukurunda
ateşinde kavuran
köşebaşı mezatlarında
yılgın aşk pazarı
vitrinleri süsleyen neon ışıkları
karaborsa bileti kesilir içlerdeki ayazın
incir çekirdeğini doldurmaz gün
titrek göz kapakları
tütün dumanına sarılmış
şişe diplerinde yüzüyor hüzün
kezzap yanığı gülüş
fırlar tıpasında gün ağarmadan
çiseler bulut, saçları karalı
tırnakları sökülmüş zamanın
uyuşmuş köhne bakışlı kapılar
kapatınca perdesini ay’ın ışığına
körduman kaplar eşiğini kuşların
masumluğun kanatları kırık çocuğun
kan değmiş düşün.
sıtmasına tutulunca acıların
yakar ateşi harın özünde
memesi kesildi sütten yalnızlığın
yeni bahara mayalı
ve
büyüdü…
Ümmü AŞCI