13
Yorum
1
Beğeni
0,0
Puan
1324
Okunma

Ne kadar yorgunum, ne çok çaresiz
Yıllar düşlerimde bir kâbus gibi
Sen yoksun yanımda, yoksun süresiz
Dünyaya küserim, bir mahpus gibi
Çareler tükendi yazılar kara
Umutlarım kaldı başka bahara
Varlığın dermandı yokluğun yara
Sahipsiz düşerim, bir mahpus gibi
Yerin hiç dolmadı, zamanım geçti
Kadere neyleyim, hep beni seçti
Üç günlük dünyama, bir ömür biçti
Kadere şaşarım, bir mahpus gibi
Bir evlat gözüyle sana ayarken
Kem gözle bakanın, gözün oyarken
Koynunda büyüyen güldüm uyurken
Dertleri taşarım, bir mahpus gibi
Kırıldı kanadım, kırıldı kolum
Kol kanat germiştin, bitmezdi dolum
Işığım sen idin, yolundu yolum
Gölgene koşarım, bir mahpus gibi
İnsan bin kez ölür, düşerse ayrı
Ben de anasızım, öksüzüm gayrı
Milyonca anının, yok ise hayrı
Harsızda, pişerim, bir mahpus gibi
Adını andıkça yüreğim yandı
Bir bıçak kemiğe, geldi dayandı
En eşsiz anaydın, bize ayandı
Çığlıksız susarım, bir mahpus gibi
O kadar hasrete, zar zor katlandım
Bazen acı oldum, bazen tatlandım
İyi evlat oldum, öyle atlandım
Düşünle yaşarım, bir mahpus gibi
ZARALICAN 4.12.2010