21
Yorum
3
Beğeni
4,9
Puan
3015
Okunma

derin felsefe...
Pişmemiş yürek gibi hamdın aslında sen
Vurunca başına tokmağı
Her kılıfa girersin ezilerek
Kızdığında sirke
Piştiğinde bal olursun
Vakitsiz öterse horozun sesi
Vurursun ekşiliğini dışına
Buruktur damarlarında ki kan
Önce acıtan
Sonra ağızdan salyaları akıtan
Tuz, sarımsak, birazca acı biber
Dildeki pası, yürekteki yası soğutan
Koruk turşusu…
Heyhat!
Yine bahar
yine yaz geçti çıplak ayaklarından
Eylül kurmuş turşusunu
keskin sirke küpüne zarar
bu dünya
Hala asma yaprağında saklı kalmış
Gün kızılı yalamış esmerliğini
Sepetimde renk renk üzüm
Raylarda şimendifer
Mey-i şaraba eşlik eden
Su akar mecrasından
Şırasıydı helvası;
Posa bırakan hayatın deminde!
Öyle iyi, öyle güzel ki… kafam
Sabır içtim koruğun şerbetinden!
Ümmü AŞCI
5.0
91% (10)
4.0
9% (1)