ne zaman kendimle baş başa
seninle saç saçayım
bitmeyen bir rüya gibi
sünüyorum hâla

ne zaman yıkılsam
sana düşüyorum
ellerinden tutup mor dağlara doğru
kar sürerim yüzüne hasretin
koparılmış kırçiçeği gibi
yüzün

ne zaman daralsam
sana doluyorum
omzuna dayadım başını dağlarımın
buzları eriten yerden geliyorum



ne zaman artsa ağrılarım
sana ağrıyorum
anamın titrek sesiyle can demesi gibi
babamın şevkatle Ali demesi gibi
merhem gibi
gerçi öldü adam mezarda
rahat bırakalım
ben bir yaşındayken


ne zaman özlesem
düşünüyorum
yıldızlarla resimden geliyorum
sokak lambalarıyla sevişmek gibi


ne zaman öfkelensem
sana kızıyorum
birbirine geçer dişlerim
sana sarılmak gibi


ne zaman korksam
sana koşuyorum
burnunun bile kanamadığını görmek için
kolay geliyor bana dünya
ne zaman kendimle baş başa kalsam
sessiz oluyorum
beni sessiz bırakmassın değilmi



Ne zaman canım sıkılsa aklımdasın
Ve ne zaman aklıma gelsen,
canmı
...

Yani hep canım sıkkın galiba
Ya da hep aklımdasın,
Aklımla oynuyorsun
bir sürekli susuna sarılmak için
geliyorum




ülfetin
nikabı yerin
düştüğü yerde seccadenin
Naçarlığı sevdanın
topal ayak yaşıyorum

elinden su
bir kelam
Yüreğimde iğne oyası yerin
seni
Resmederken
basit cümle yarasıyım
Sukûtu hayalim
Hak
Karşısında mahcubiyetim
seni anlamaya geliyorum

Bir
Ortak paydamız
Müşterekliğimizi anlamlı kılan
Kelime ismi hüzün olan
Hatırladıkça sol yanım
Nedamet
Zamanlarına kayıt bırakan
namelerinden arta kalan ÖZLEM
Terennümlerin
sen istedin diye doğmayan güneşlerim
yıkasan silinmeyen
kül tablalarının kirinden

Şimdilerde
Ne yağan yağmurun
Kalbimde hapis tuttuğum
sülün sancısıyla aşktan


Sen geliyorsun aklıma
Yada bana bir seyler oluyor
Papatya kokusularıyla hissime
tanıyorum geçtiğin yolları
Biraz mahmurca bakışların
kelebekler görüyorum yolda
Duvar diplerine bırakılmış acılardan
Yorgun ihtiyarlar gibiyim
Sen tüm sokaklarımdan geçmişsin meğer

Aklımın karıştığı mahzenlerden
Bir adam izlerinde
sen geliyorsun yine
Hayallerim aklıma
Hiçbir şeyi görmüyor gözlerim
Gireceğin kapıdan başka

Gözlerimi açtığımda yalnızım
Ama kapadığım zaman karşımdasın
Okyanusun ortasında bir gemi enkazın
geleceksin değil mi?

Gökyüzü ayaklarıma geliyor sanki
Yürüdükçe yorulan
her yanımı sel götürüyor
Uzakta çocuklar kayıyor
tahtadan çıkmıs kızaklar gibiyim


Yalnızlığım bir dağ başı
sarı balık zekası
Her şey hafızamdan çıkmıs
Şimdi bir ıslık bile ağlatır beni
Öyle yorgun öyle sürgün
Unutmaktan geliyorum...
Bâzen aklıma geliyorsun
gelmesen olmuyormu ?

Sakladığım ellerimi yüzümde
Damla damla döküyorum hergün seni
kızıyorum biteceksin diye


Aklıma geliyorsun amansız
ne var ne yoksun
dört günde bir ayrılık
yedinin sırrına eremedin henüz
Birden erdemsiz
ikiden sessizsin
haftalardır
sana geliyorum
her 365 günde
52 hafta zamansız kayıyorum hayattan
Saatim sana kurulu
Kîble de namazgahım
Son dört rekat gözyaşı
Her güne bir damla duasn

Sonuna yetistin sofranın
Sonuna geliyoruz yine seninle
Bir his var içimde
Gitmeler devşirilmis galiba
Sana geliyorum sankilerden
kara lastikli
Okul yollarından

Bir sebebin var uzaktasın
Uzak kalmak zorundasın değilmi ?
Halil ibrahim türküsü gibisin
dönüş zamanı belli olmayan
Bir yokculuktasın
okyanusta tek başına
Kıyılarıma vurman ne zaman
Bozkır tüm çöllerimi
seninle içecek
Bulutlarım
Damla damla akacaksın içime
Geceyle saklı gözyaşlarımı
içmelerin ne zaman

Mutluluk meltemleri gibi
ateşin varlığına talip
Sevgi fidanları gibi amansızsın
bir masal
Sana kavuşmak hayatın sonunda
Sana geliyorum
sarıl boynuma!!


ayakta durmayı öğrenemedim
koşmayı da sen ögrettin zaten
Okul yollarında eskidim sana
Adımı ayrılık koydun

Seni dillendirdim böyle
Kimse duymadı
Dilimi arı sokaydı
Ağzında biberleri içmeye


Önceleri köydeydim.
Dağlarda koyunların ardında,
Kekik kokularının içinde bir süre.
Kaval sesiydin

Sonraları bir şehrin içinden geçip,
Kıyısına tutunmak için
Uzun yıllar tek ayaklı
Yaşadım ardından

rengine göre,
isim değiştirdim.
gerçek adm
ayakkabı
Oysa ben yol olmak istiyordum


büyüdün,
Ağaç gibi içimde
Nasıl sökülebilirsin
Köklerin içimde
kara çalı yüreğe,
Hepsi bir kırık beynimin her yerinde.
Burası üsküdar yolu, karşımız Anadolu,
Gönlümün içi sır dolu.

varla yok arası
varsak ovasındaki riya
kıs aylarının soğuğu
ne diye o zaman



Ölüm haberim gelir
Bir gün bir gazetede.
Peşimden anam gelir,
Hemen bilirim.
öz geçmisimden çok
öz geleceğine talibim

Baba diyemedim
henüz