Kıyma felek




Kıyma felek kıyma
bir dal çınara

.........

Soyunmuştular sırlarından gece ye
Mehtap soluyor du nefes nefese
Uzun süreli bir bilincin
Bilinçsiz makasına yenik düşmüşlerdi ikisi
Kesiyor du tenimi nefis nefis ti



ayılmak istemedigim sarhoşluktu





Kusursuz düşlerinden çaldığım kadın
Küsüntüsüz tekrarıyla gözlerin
Kenarların da bu şehrin
Birleşti yolları milyon yerin

yanıyordu canı yerin


Bu alkol kokulu şehrin
şişelerin de buluşmuştular



sonbahar kokuyor du
yeni yetmiş ateşler yanmış tı
sirkeci istasyonu buğuluy du
rüzgarın yapıştırdığı iki yaprak tı
gözleri görünmez ki buluşmuştular

ikisi de yollara alışmıştılar
kadın unutmak istiyordu,
adam sonunda özgürdü
bir mektup yetti Ali ye
Birleştiler artık buluşmuştular

Mekanları yoktu
altı yok üstü yok
Sarhoş komaların
neresindeyim dünyanın



telli babada buluşmuştular


ne karakış ne komşular
uçurumunda dünyanın buluşmuştular
sirkecinin gözleri buğuluydu
iki damla göz yaşı yetişti trene
kirpiklerinin ucunda buluşmuştular


Acıyor du karnı yerin

karanfil tutan eller titriyordu
hiç ayrılamazlar ki
artık buluşmuştular
...........................


artığında bu mekansiz şehrin..

Şaire özgü dizeler okuduk dizelerinizi kutluyorum.Yunus diyarından selamlar.