şimdide mutlu olman dilegimlee tebrikler cok güzel olmus

hoş geldiniz aramıza dost kalem.kutlarım bu içten dizeleri yazan yüreğinizi.tebriklerim yürekten saygılarımla.

Mutluydu Bir Zamanlar

Eskidendi çok eskiden
Küçük bir kız vardı
Mahalle aralarında oynayan
Şarkılarla ip atlayan
Gülünce gamzeleri çıkan
Mutluydu bir zamanlar

Yoktu belki
Çeşit çeşit kıyafeti
Bin bir çeşit oyuncağı
Bir entarisi vardı pembece
Rengi soluktu birazca
Sandaletler ayağında
Beyazdı ama kirliydi
Belli olmuyordu rengi
Bir de bez bebeği vardı
Hiç elinden bırakmadığı
Sevincini hüznünü paylaştığı
Mutluydu bir zamanlar

Yoktu belki de
Çok fazla şeyi
Ama mutluydu işte
Rengi soluk elbisesiyle
Küçük bez bebeğiyle
Mutluydu bir zamanlar

Küçük bir evde yaşıyordu
Bir annesi vardı
Çok şey bilmezdi
Ama mutlu olmayı bilirdi
Şükretmeyi de�
Bir de babası vardı
Gece gündüz çalışan
Ama hep mutlu
Hayat dolu, mücadeleci
Bir küçük kardeşi vardı
Kıskanırdı onu
Kavga ederlerdi
Sonra barışır kucaklaşırlardı
Mutluydu hayatından
Mutluydu bir zamanlar

Şimdi aynada baktı kendine
Yüzünde derin çizgiler
Yaşlanmıştı oldukça
Eskileri hatırladı
Döküldü gözlerinden yaş taneleri
Sahi gamzeleri var mıydı?
Uzun zamandır gülmüyordu kendine
Göremiyordu gamzelerini de�

Mutlu olduğunu düşünüyordu
Parası, evi, itibarı her şeyi vardı
Ama yoktu derdini anlatacağı biri
Bir eşi vardı ama oda ölmüştü
Bir evladı bile yoktu
Hayatı paylaşabileceği
Yoktu kimsesi yapayalnızdı şimdi

Kariyer istedi çocuk bakmak istemedi
Ama şimdi evlat hasreti vardı içinde
Ama her şey için çok geçti artık
Kendi seçmişti bunu
Kendi yalnızlığını kendi yaratmıştı


Yıllardır ne annesinin
Ne de babasının mezarını ziyaret etti
Zamanı yoktu
Toplantıları vardı çünkü
Zamanı yoktu
Şimdi olduğu gibi
Aramamıştı yıllarca kardeşini
Ancak cenazesine gidebilmişti
O da birkaç saat
Yine kıskandı onu
Ölmüş kardeşini
Mutlu kapamıştı hayata gözlerini
Ama o pişmanlıklarla
Ve yalnızlıklarla doluydu

Son kez baktı aynada kendine
Kalktı ayağa, gülümsedi kendine
Aynadaki yansımasını okşadı
Sonra balkona yöneldi
Uzunca baktı gökyüzüne
İlk ve son kez kokladı denizi
Sonra �Affet� dedi
�Affet BENİ!�
Haykırışıyla bıraktı kendini
Daha önce olmadığı kadar derine...

Beyza OKGİL
19.08.2011

Belki fakirlik vardı, belki yokluk vardı lakin herşey daha güzeldi, çünkü gösteriş yoktu sadelik vardı şimdi ise tersi gösteriş var israf var insanlıkda kalmadı, dizelerinizi kutluyorum.Yunus diyarından selamlar.