Satıldığında görüntü, oradaydın.
Yenildiğinde ve geriye dönme şansın olmadığında.
Sebepsizce gülümsediğinde,
Hatırla…

(ölümün öteki yüzü
isimsiz ve kimliksiz
canı acısa kendinden bilir
sonsuza kadar süren bekleyişler
hiç olmadığı kadar anlamsız hayat
ve boş verircesine
art arda yığılan yenilgiler
sonrası sonun başlangıcı…)

Mademki kapandın içine,
Düşlerini de al götür kendinle.
Bırakırcasına ölümün eşiğine
Sahip olduğun her şeyi
/ yani hiçbir şeyi…

(isimsiz ve kimliksiz
siyaha gömülü
belki griye
(arada fikir değiştirmeli
... mi?
en sevdiğin rengin hatırına…
Sus!
ne düşündüğün bilinmemeli,
düşlerin çözülmemeli.
sus, incinirsin yoksa…
Sus!
içindekiler görülmemeli,
bildiklerin söylenmemeli.
sus, yaşayamaz, ölürsün yoksa…)
öylesine derinden işte
öylesine yolsuz yordamsız
ve öylesine açık işte:
ölesiye yalnız…)

Gökyüzü gri bugün.
/ saymazsak seni,
İçim yok gibi bir şey.
Hiçbir kurala uymamak hayatın anlamı bugün,
/ ve farz et ki saydık:
Hayalin gibi bir şey içim.

(tadı hüzün
isimsiz ve kimliksiz
her düşüşte kanar açık yara
(kim bilir hangi düşler gökyüzüne salındı bugün?
habersiz
senden ve benden
/ yani ‘biz’den…
sebep dediğin çoğu kez belirsizdir zaten
yoktur niçini
Sus!
bilinmesin üşüdüğün.
sus, üzülürsün…
Sus!
bilinmesin üzüldüğün.
sus, yaşayamaz, ölürsün…)
ölümü her kusuşta
gömülürsün sessizce
avuç avuç toprak sererler üzerine:
çürürsün…)

Meğer ortak paydasızmış hayat.
Kaçışta gizliymiş anlam.
Meğer aldanırmışız mavisine gökyüzünün,
Gördün işte, asıl rengi gri…

(hiç sebepsiz
hep yalnız
/ uçtu uçacak kuş
korkular anlamsız
çoğu kez belirsizdir çünkü sebepler
gene de sormak isterdim: Neredesin!)

Sen gibi bir şey içim.
/ belki bilmek istersin…
İsimsiz ve kimliksiz
Hüzün gibi bir şey gökyüzü.
Gri içim,
Tüm düşler ölü.
Sus!
Duyulmasın seni içimde büyüttüğüm,
Sus, dayanamaz, ölürsün…

Nisan 2009 / Ağrı