Ey suyun akışını durduran derinlik
Seni yükselirken görmenin alanımda yarattığı terk hissi
Dönmeye yazgılı akşamlarca bulaşıcı bir yalnızlığın

en eriyik noktası

Cehennemce buz kesen ayaklarımızdaki bu yarım his
Göğüs kafesimizi çatlatırcasına içimizi eriten ateşin

en harlı yörüngesindeki bu buzul virüs

Yazgımızdaki ansız iklim sapması
Bilgeliğinden sual olunmaz yaradan’a

sığınmakla hemhalken yâr

Hangi hengâmededir şimdi sevgi
Ya bu kaburgalarımızı un ufak eden amansız sızı

geçer mi geçecek mi geçmekte mi

Geçtikçe üfürerek balçığa ikinci tini



Ve ey yabanıl gölgelerin karanlığında bitiveren yeşil uzuv
Seni betimleyebilmekle ilintili bu kördüğüm

çoğul gülümsemelerden ırak
özbene kapalı yüce lisan

Diğerkâmlıktan muzdarip bu sinirsel harpte
Sana götüren bütün yollardan bir bir geçerek
Sana ulaşan bütün uçurumlara bir bir varan

bu bıçkın asi feveran
yek âdem yek ismail yek kurban

Değilse boynunun borcu ol garibi esirgemek
Değilse boynunun borcu ol yabanın üzerine titremek
Değilse boynuna ol sözü borç bilmek
Kalbin zarar kılmalı hükmü

vicdan sıratından geçerek

Ki sen ey karlı gecelerce düşlere üşüşen som bakış
Seni göğün bakırında erirken hissetmenin

alanımızda yarattığı dilsizlik

Havsalaya sığmayan inayetiyle
Yedi kara dört iklim yek kâinatta muktedir

merhametiyle tek ve bir

Seni söylemek bunca zaafla

seni sevmek
ve bir seni bilmek

Affolunmaya yetecek midir?