çatrağından geliyoruz aşkın
yüreğimizde Bâb-ı Âli baskınları
kitabemizde yaldız sarısı gülümsemeler
ve umudu şerbet niyetine dağıtan gamzelerimiz
Kaç kitabı yaktık defterlerini kayırıp edebi yanımızın
söz küle benzerdi biz güle teşbihlenirken
bülbül necasetine bile taharetti aşkın ibriği


köşesinde kalsak da ufka açılan o sokağın
bebeksi ayaklarımızla sürükleriz vuslatları


bir şarkıya ilham verirken ayrılığın arabesk anı
kapıları açık bir sihire dönüşürdü gözlerimiz
menevişli akislerin yumrularını topluyorduk
ve güney meltemlerinde buharlaşıyordu şiirler
yarpuz kokuyordu yanaşma kalplerimiz


işte zaman burada durmuştur diyordum
kanatları kesilmiştir kırlangıç uçuşmalarımızın
artık ayrılığında döllenmeyiz çetin kavgaların
birbirimizin olmuşuzdur çünkü
ve çatrağı yıkılmıştır aşkın
yüreğimizde kapanmıştır Bâb-ı Âli...

lekesi olmuştur hüzün/ eskimiş zamanların






Nevzat KONŞER
Haziran 09