İkimize kalsın dünya
yalnız ikimize
istemiyorum insanları
kavgayı, nefreti, gürültüyü...


eski rüyalar getir bana
hadi, yıllanmış, silik rüyalar…
kâbusları birilerine bırak
karanlığı, derin karanlığı...


seninle avuçlarım kadar sıcak
zamanlarda olmalıyım


gel, kuşlardan kanat çalalım
yunuslardan kalp
ne de olsa ikisi de mavi
deniz ve gök...


uzaklara, yalnız uzaklara
kilometreler yetecek şekilde
gidelim ömrümüzden izinsiz
deniz milleri sayalım binlerce
ve kulaç atalım sonsuz
bir mavinin kalbine


İkimize kalsın dünya
yalnız ikimize
kıyamet günü herkes
ölecek nasıl olsa
biz de öleceğiz!
ikimize kalsın dünya
o gün tövbe edelim


ve herkes ölsün önce
en son biz ölelim!





Nevzat KONŞER
Mayıs 05