Dondurucu kışta, dışarıda kulların var,
Aşılmaz hale getirilen yolların var,
Zordayız, dardayız, çıkmazdayız ya Rabbi
Her şeye gücü yetensin, yardım et bize!

İnsanız, nefis taşıyoruz; haddi aşıp,
Kendimizden geçiyoruz, bazen da taşıp,
Günâhkârız, isyandayız; meded ya Rabbi,
Rahim, Ğafur ve Setttârsın; rahmet et bize!

Kendimiz seçtik, bazen dayattılar Tanrı,
Gördüğümüze inandık, tuttuk inkârı,
Bunalımdayız, depresyondayız, ya Rabbi;
İnanç, irade ve akl-ı selim ver bize!

Kitabı, peygamberi hayattan söktüler,
Gerekirse kan dökeriz deyip; döktüler,
Sana layık bir kul olamadık ya Rabbi;
Her zaman hissettir kendini hepimize!

Müslümanız dedik, kâfir gibi yaşadık,
Cellâdımızı, ense kökünde taşıdık,
Hatamız bir değil, beş değil ki, ya Rabbi;
Aslında gerek yok bunları dememize!

Tertemiz berrak havanı teneffüs ettik,
Yedik doyduk da sonra ne ettiysek ettik,
Hayat vermek zorunda değildin ya Rabbi;
Korkuyoruz, bakmazsın diye yüzümüze!

Neyi emrettiysen, öylesine yapmadık,
Haram yedik, San’a gereğince tapmadık,
Bu kadar çok sabırlı, kim vardır ya Rabbi;
Yine daha yaşama hakkını verdin bize!

M. FATİH KAHRAMAN