Sen tabibim, sen ilaçken canıma
Nazarımda kabahatin çok senin
Naçar düştüğümde koşup yanıma
Gelemedin, geleceğin yok senin


Seni hain seni zalim, vicdansız
Halden bilmez merhametsiz, izansız
Uğruna can verdiğimi imansız
Bilemedin, bileceğin yok senin


Bir kez olsun dokunarak özüme
Buz basmadın alevlenmiş közüme
Yıllar yılı sana hasret yüzüme
Gülemedin, güleceğin yok senin


Gittiğin gün taşa vurdum başımı
Zehir ettin ekmeğimi aşımı
Gözlerimden akan kanlı yaşımı
Silemedin, sileceğin yok senin


Ahir zaman muradıma ermeye
Can adarken seni son kez görmeye
Bir tek saniyeni bana vermeye
Bölemedin, böleceğin yok senin


Medet derken ses vermedin sadama
Sen varken ne zulüm gerek adama
Karanlıkta ışık olup odama
Dolamadın, dolacağın yok senin


Şefkat ile kaygıları bitiren
Dert tasadan mutluluğa yetiren
Karanlıktan aydınlığa götüren
Olamadın, olacağın yok senin