Bakmayın çekingen suskun halime
Ağzımın içinde dolu kelime
Arsız, uğursuza hak ettiğini
Zahmet edip desem yazık dilime


Bir kul kaçırırsa günün tadını
Elbette ederken mutlak yadını
O kişiyi adam yerine koymak
Sövgü ile dahi ansam adını


Hal, hatır bilmeden edep, ihlasla
Her kim ki uslanmaz tavsiye, nas*la
Bir işe yaramaz aptal deyip geç
Dön arkanı bakma yüzüne asla


Sen, sen ol nadanı durduğu yerde
Bırak aranıza çekerek perde
Olur ya tutarsa bir an yakandan
Düşürür ömrünce çekilmez derde


Öyleyse arındır çevreni şerden
Hiç fayda bekleme gönülden körden
Bir değil bin asır uzaklara git
İzanı, idrakı defolu türden


Vicdanı olanın ellerinden tut
Dağ gibi çoğalsın yarına umut
Yaşamın her anı yirmi dört saat
Gece huzurla yat kaygıyı unut


Onlarla gönüller sevgiye akar
Çoğalsınlar diye Tanrı’ya yakar
Her günün ardından kara geceler
Aydınlık sabaha coşkuyla çıkar

05.11.2025