Yoruldum artık
Sırtıma yüklediğim sensizlikten
Halbuki; ne de güzel gelirdi hayallerin
Hayatın mayhoş tadındaydı
Seni düşlemek
Neresinden vuracağını bilirdi insan
Keşmekeş dünyanın
Bir seni düşlemek
Bir de mahşere göz kırpmak
Varsın gelsin üstüme
Aymaz dertler
Hepi topu seni düşlemek kadardı
Hüzün çökmesi

Yokluğun kantarında kayboluyorum
Cüssem beş okka
Hayallerin kantarın topuzunu kaçırıyor
Ağır geliyor artık
Seni soruyor sokaklar
Köşe başındaki lambalar
Gökyüzü, gökyüzü seni arıyor
Parktaki banklar, kaydıraklar, martılar, sahiller seni soruyor
Ve ben artık seni sensiz düşlüyorum

Her kadrajda sen mi varsın
Hayatımın son demindeyim
Son replik, son perde
Aklım hala bıraktığın yerde
Elimde biriktirdiğin koca bir sensizlik
Neresinden tutayım ki hayatın
Kalmadı elimde senden bir tane daha

Gözlerin geliyor hatırıma
Seyre dalmaya mecaalim kalmazdı
Dizlerim titrer, ölmeye meyillenirdim
Kaşların ok gibi yüreğimi deliyor
Ve ellerin, ellerin gökyüzünü andırıyor
Bir baksam, aksam cennetin ırmaklarına
Ama sen bilmezsin
Seni sensiz yaşamak var ya
Akla dar gelir
Ve ben yorgun, ben argın
Mısralar vurgun..!

HAZAR ASLAN