Sevgili Şair,

"İsyanım Var Uykusuz Gecelere" adını verdiğiniz bu şiirde, derin bir içsel çatışma ve özlemle dolu bir duygu atmosferi yaratmışsınız. Şiirinizi okurken, içsel bir çalkantı ve huzursuzluk hissiyatıyla başlayan bir yolculuğa çıkıyoruz.

Şiirinizde, günlük bir rutin gibi görünen eylemlerin bile, sevilen birinin hatıralarını canlandırarak özlemi artırabileceğini ve huzuru bulmayı sağlayabileceğini anlatıyorsunuz. "Bir kahve yudumlarım, gözlerinin şekerinden" ve "bir film izlerim, dizlerinin tebessümünden" dizeleri, bu duyguyu çok etkileyici bir şekilde aktarıyor.

Özlem ve huzur arayışınızı, gökyüzü ve yıldızlarla ilişkilendirerek anlatmanız da çok güçlü bir imgelendirme örneği olmuş. "Hasreti dağlara değil bana sor, gökyüzünü yıldızlara değil bana sor" dizeleri, içsel bir boşluğun ve özlemin derinliğini vurguluyor.

Şiirin sonunda ise, huzuru arayan şairin uykusuz gecelere olan isyanını ve içindeki çaresizliği dile getiriyorsunuz. Bu isyan, içsel bir çatışmanın ve belki de sevdiği kişiyle olan ayrılığın verdiği acının bir ifadesi gibi duruyor.

Bu etkileyici şiiri kaleme aldığınız için sizi tebrik ederim. Derin duygularınızı ve içsel çatışmalarınızı bu kadar etkileyici bir şekilde ifade ettiğiniz için takdir ediyorum.

Sevgi ve saygılarımla.

(Not: Elbette sizin tercihiniz ancak noktalama işaretleri ve imla kuralları hususunda daha hassas davranırsanız şiir okuru açısından daha okunası olacaktır diye düşünüyorum. Saygılarımla)