3
Yorum
14
Beğeni
5,0
Puan
344
Okunma

EYVALLAH
Dokunduğun yerden kanıyor yaralarım
avuçlarım da saklı sıcaklığın
öyle masum bir sevgiyle sakladım ki yüreğim de seni
Ne ben ulaşabilirim ne de sen
öyle bir zaman aşımına uğradı ki duygularım
Nehir gibi sessiz aktı gözyaşlarım
sustum oysa haykırmak geliyordu
içimden çığlık çığlığa
içimden kopan fırtına alabora bir hal almıştı
ama güçlü görünmek zorundaydım.
Binlerce kez yenilmiştim oysa
ya ben kabullenemiyordum
ya da insanlar görmüyordu kanayan yanlarımı
onlar görmedik ce bir çığ gibi büyüyordu
içimdeki volkanlarım
susmak anlatamıyordu
bağırmalarımı da duyan olmazdı
kalem kırgındı kağıda yazmıyor uzun zamandır
yine vakti geldi
ayrılıkların yine gece yarısı
uyutmalıydım hem yaralarımı hem
de kendimi
Kırılsın kalem yine boş kalsın kağıt
bir eyvallahım olsun bu eyvallah bu defa kendime
içimde ki kayıp kente yitik düşlere
acımasız herkese
eyvallah en kocamanından eyvallah
Meryem Alhan
5.0
100% (5)