Ömür dediğin, ince bir sızı gönülde,
Büyür her adımda, solgun bir yüzde.
Aklımda kalan nice hayal ve düş günde,
Derman yoksa, dermanım ahirete kalsın.

Belki bir gün açılır yüreklerdeki sır,
Sevgiyi örten perde kalkar ya bir bir.
Bu dünyada yarım kalan her ne varsa bir,
Her yürekten akan kan ahirete kalsın.

Dallarında meyve vermeyen bir ağaç gibi,
Seslenip yankı bulmayan bir çığlık gibi,
Gönlümde yankılanan tarifsiz acı gibi,
Sönmeyen, dinmeyen o ses ahirete kalsın.

Kapanmaz, sızlayan yaramızda iz,
Bir ömür yürüdük, bitmeyen bir sis.
Bizi bekleyen o uzak, sessiz deniz
Yanaşmazsa limana, yüküm ahirete kalsın.

Yağmurlarda aradım sevinci, bir serinlik;
Gökte bulutlarla dost olup sevindik.
Geçmedi hüzün bu kalpte, özlemle dirildik.
Bir gülemedik ya, gülüşlerim ahirete kalsın.

Bir şiir, bir şair hevestir yarım kalan,
Kaleme dökülmeyen nice eski zaman.
Ne yazsam anlatmaz, dile gelmez ya o an;
Suskun dudaktan dökülmeyen ah, ahirete kalsın.

Geceler, sabahlara varmayan yollar;
Kavuşmaz ya hüzne gömülen yıllar.
Sözler kifayetsiz, yetersiz bakışlar;
Dilimiz mühürse, sözlerim ahirete kalsın.

Bir düş ki içimizde sönmeyen ateş,
Bir yaklaşır, bir uzaklaşır nafile bir heves.
Göz göze gelmedik ya, göremedik pes;
Görülmeyen o gözler ahirete kalsın.

Bekiroğlu’yum, bir gün hesap görülür;
Her yara sarılır, her ihanet bilinir.
Bizde kalan ne varsa gönülde dillenir.
Dilimden düşmeyen sözüm ahirete kalsın.