Rüzgâr savurur beni, dalgalar vurur taşlara,
Bir damla umut için hasretim kıyılara.
Annem, duan yankılansın, tutsun ellerimi,
Dizlerinin dibinde bulsam yine kendimi.

Bir fırtına içimde, susmaz kopar uğultu,
Her çığlık karanlığa terkedilmiş bir yolcu.
Annem, senin duana sığınır gönlüm liman,
O limanda sükûnet, o limanda iman.

Annem, senin yanında sönmez fenerim,
Dualarınla rotasını bulur gemim.
Ne fırtına yıkar, ne pusulam şaşar,
Senin şefkatinle liman bulur kalbim.

Kaptansız bir gemiyim, pusulasız, ışıksız,
Kaybolmuş duygularla çırpınırım çıkışsız.
Annem, rahmet denizinde parlar kandilim,
Yolumu bulacağım bu son menzilim.

Gözlerim ufka bakar, kaybolur izlerinden,
Bir dua arar kalbim, göçüp giden sözlerimden.
Annem, senin duanda saklıdır dirliğim,
Seccadende tüterim, sönmeyen nefesim.

Ağlasın gök, açılsın, belki iner rahmet,
Annem, ellerinle yaz göklere şefkat.
Bir gemi kurtulursa dualarınla senin,
Bil ki kurtulan yüreğimdir benim.