6
Yorum
19
Beğeni
5,0
Puan
187
Okunma
Çığ düşürmeyelim mısralarımıza…
biz ürkek seslerin insanıyız,
yüksek kelimeler ağır gelir bize.
Bizim şiirimiz bu
öznesi ben,
yüklemi sen,
geri kalanı… gönlümüzün toparlayamadığı ne varsa.
Sor bana,
Niye böyle durgun düşüyor sözlerin? de;
diyeyim bende,
sana gelince
dilimin yolu kayıyor,
heceler birbirine yaslanmadan yürüyemiyor.
Bırakalım devrilsin cümleler,
biz düzeltmeyelim…
çünkü her düzelttiğimiz yer
biraz daha uzak düşürüyor bizi.
Bizim şiirimizde
kurallar işlemez,
noktalama yetmez;
çünkü ne zaman susacağımı sen bilirsin,
ne zaman konuşacağını ben.
Bir harfin gölgesine saklanırız bazen,
bazen de bir nefesin ucunda çoğalırız.
Ve işte böyle yazılır bizim hikâyemiz:
Sen düşersin içime,
cümle düşer ardına,
ben de düşerim seni taşıyamayan her kelimenin yanına.
5.0
100% (8)
Şiirin sahibi
Şiirin sahibi
Cevap Yaz
