“Seyr-i Sülûk’ta Nihal’im”

Gözyaşlarımı silen bir kandil yok,
Ruhumun karanlık gecesini aydınlatacak Nihal’im yok.
Bu hicab perdesi ardında yandım,
Aşkın ateşiyle piştim,
Fakat hâlimi bilecek Nihal’im yok.

Nihal’im, kalbimin gizli sırrı,
Benim içimdeki nur-u vahdetin işareti.
Ömür boyu çekerim aşkın kefaretini,
Bu sır yolunu anlayacak Nihal’im yok.

Her gün perde ardında beklerim vuslatı,
Hakk’ın cemaline açılmış bir kapı gibi…
Kollarımı semaya açtım,
Ama saracak Nihal’im yok.

Bir gün olsun yüzüme rahmetle gülecek,
Nurunu üzerime serecek Nihal’im yok.
Ömür boyu çekerim bu aşkın cezbesini,
Yanışımı, kül oluşumu görecek Nihal’im yok.

Nihal’im, sen hem bir sevgili hem de sırların anahtarı,
Benim derûnumda gizli vahdetin aynası.
Sensizliğim, bana aşkın ebedî dergâhında,
Tevhidin nefesini öğretiyor.