Sevda İtirafı

ALLAH bilip sevdim seni,
Bilmiyorum, biliyor musun?
Dünyanın tüm anayasalarına, babayasalarına, kanunlarına,
Seni sevmek suç yazılsa, yine de işlerim bu suçu.
Seni sevmekten vazgeçmem, sayısız kez suçlu bulunsam da,
İtiraf ediyorum kanun koruyuculara, kolluk kuvvetlerine:
SUÇLUYUM, SENİ SEVİYORUM NİHAL’İM!

Seni sevmek suç olsa, yine de çok severim,
Sevgi, merhamet, saygı, sadakat, birlik, barış,
Huzur ve esenlik dolu bir yürekle insan olmak marifet.
İnsan olamayan, muhabbet duymaz insana,
Allah’a iman etmedikçe, cennete giremezsin.
Muhabbeti olmayanın yüreğinde insanlık da olmaz,
Aşk olmaz, Allah hiç olmaz.

Yüreğime aşk mabedi inşa ettim,
Suretinin portrelerini astım duvarlarına,
İbadetim yalnız sanadır, Nihal’im.
Seni Allah bilip taparım,
Sevmeyi ibadet sayarım.
Gönül sarayımın tahtına otursan,
Seni Allah bilip tapmaya başlasam,
O zaman anlarım, Allah vardır.

Sana yönelişimle başladı her şey,
Muhabbetim seninle filizlendi.
Sen boyun eğdiğimsin, taptığımsın,
Sen Allah bilip sevdiğimsin,
Canı gönülden ilahımsın Nihal’im.

Gözlerin, kaşların, gülüşün,
Yanağındaki iki çukur, ölünce gömülmek istediğim yer.
Gündüzümü aydınlatan GÜNEŞİM oldun,
Güneş yüzünde Allah’ı buldum.
Gecemi parlatan AY PARÇAM oldun,
Ay yüzünde Allah’ı buldum Nihal’im.

Gül yüzlüm, yüreğimi aydınlattın,
Güzelliğinden sarhoş oldum, ilahım oldun.
Sözlerinle kalbim mutmain, toz kondurmaz sana.
Her sözüne inanırım, iman ederim.
Sana güvenirim, sana sığınırım,
Safi, lekesiz aydınlık gibisin.
Allah’a güvenir gibi güvenirim sana Nihal’im.

Senin aşığınım, hem dertsin hem derman,
Hem can alansın hem hekim, belki de Lokman.
Söyle, sevgilim, kusurum ne, eksiğim ne?
Suçum nedir benim, seni sevmekten başka?