Hayatım boyunca insanları kaybetmekten korktum.
Ne garip değil mi… herkes gitmeye hazırdı, ben kalmaya yeminliydim.
Ben sevdim, onlar sıkıldı.
Ben sustum, onlar unuttu.
Bir tek ben yanarken kimse dönüp bakmadı bile.
Bazen kendi kendime soruyorum;
Acaba beni kaybetmekten korkan biri oldu mu hiç?
Yoksa herkesin kolayca vazgeçtiği bir ihtimal miydim?
Belki de kimsenin kalbinde yerim olmadı,
Sadece canı sıkıldığında hatırladığı bir teselliydim.
Ben içimden döküle döküle tükenirken,
Onlar gülüşlerinin ardına saklandı.
Artık anlamadım mı sanıyorsun?
Kimse beni kaybetmekten korkmadı…
Çünkü kimse gerçekten sahip olmadı.

Belki de sorun bendeydi,
Herkesi kendim kadar sanmakta.
Birini sevdim mi, kendimden geçerim ben,
Onlar ise benden geçmekte hiç zorlanmadı.
Ben uğruna uykularımı harcadım,
Onlar beni bir gece uykusuna sığdırdı.
Ben kal dedim, duymadı.
Sus dedim, sustuğumda yok saydı.
Sev dedim, sevmek nedir unuttu.
Ve ben yine de gittim diyemedim…
Belki döner diye bekledim,
Belki özler diye sustum,
Belki bir gün, “ben kaybettim” der diye dua ettim.
Ama olmadı…
Kimse beni kaybetmekten korkmadı,
Çünkü kimse beni bulmanın kıymetini bilmedi.

Artık öğrendim…
Herkesin sevgisi kendi kadar.
Kimisi ömrünü verir, kimisi selamını bile esirger.
Ben hep fazla kaldım, fazla sevdim, fazla sustum.
Onlar için mücadele ederken,
Benimle savaşan hep kendim oldum.
Bir gün biri gelir sanırdım,
“Gitme” der, “sensiz olmuyor” der.
Ama kimse demedi…
Ben her defasında biraz daha eksildim,
Biraz daha sessizleştim, biraz daha taştım içimde.
Ve şimdi biliyorum;
Beni kaybetmekten korkmadılar,
Çünkü ben giderken bile sessizdim.
Yüreğim paramparça olurken bile,
Gülümsemeyi becerdim.
Belki de o yüzden,
Kimse fark etmedi ne kadar yok olduğumu.

Artık dönmesin kimse.
Ben beklemekten değil, ummaktan yoruldum.
Kalbim bir mezar sessizliğinde şimdi,
Adını anınca bile yankı vurmuyor duvarlara.
Ben sustum, içimde ne fırtınalar dindi kimse bilmedi.
Ve anladım…
Ben kimsenin kaybetmekten korktuğu biri olmadım,
Ama herkesin kaybettikten sonra geç fark ettiği bir acı oldum.