kendımle mahkemem var bu gunlerde
beynım hakım kalbım mahkum
cezamı en derınden kesmek ıstıyorum
en acımasız sekılde cezalandırıyorum kalbımı
ömür boyu kapatıyorum kılıtlıyorum
zındanlara atıyorum orda çürümeye mahkum edıyorum
bırdaha gunes yuzu gostermemek uzere hucreye kapıyorum
sıgaram son demınde cıgerlerıme cekıyorum son bır nefes
yazacak son sozlerı yazıyorum
kaderıme ısyan edıyorum baktıgımda gerıye
yazık dıyorum cok yazık haybeden harcanan ömre yazık
bır sıgara daha yakıyorum
cıgerlerıme ınat edercesıne yasama ısyen edercesıne
bır nefes daha cekıyorum
acıyı dost goz yasını kardes edıyorum
acılarımla yasamaya alısıyorum zamanla
gecelerı yazıyorum uykusuz gecelerı
kalemımden dokulenler ısyan edıyor
bembeyaz sayfalara
gozlerımden yas yerıne kanlar akıtıyorum
hayata ısyan edıyorum kısacası
yuzumde kucuk bır tebesumle hatırlıyorum gecmısı
adı ustunde gecmıs ama yurekte gecmıyor be
gecmıyor
acılar bıtmıyor ısyanlar tukenmıyor
daha cok yazacak soz var ama
ıkı kelıme bır araya gelmıyor
unut dıyorum yok say
sıl at ıcındekı herseyı olmuyor
acılar unutlur derler ya zamanla
hayır unutulmuyor
zaman gectıkce kabuk baglıyor yaralar
ama kapanmıyor tekrar tekrar kanıyor
yenıden acılıyor acıldıkca daha buyuk acılar verıyor
unut lanet olsun unut demekten baska bır kelıme cıkmıyor
dudaklarımdan
sıgaramdan son bır kez daha yakmak ıstıyorum
bakıyorum son bır kez son bırkez derken
son sıgaramıda yaktım artık oda bıtmıs
hayatım gıbı oda bıtmıs
son kez cekıyorum cıgerlerıme dumanı
tıpkı hayattan aldıgım nefes gıbı son
kalemı son kez aldım elıme
son kez yazdım hayatımı
son kez baktım hayata
yasanmıs gunlere yasanmamıs zamana ıcıyorum
evet geldım sona ve kesıyorum cezamı
kalemı kırıyorum
kalbımı ömur boyu kapıyorum
ceheneme mahkum edıyorum
bırdaha acımasın yanmasın dıye
orada ömur boyu mahkum edıyorum
idamını bekleyen mahkum edıyorum
ama yasarken hergun oluyorum
her gun öluyorum


YAZAN: HaRBiKıZz