"Turuncu bir akşamın eteklerinde
Hüzünlerin en mavisine dolandım"

Keskin bir bıçak, gecenin karanlığı
Yavaş yavaş kuşattı buzdan kalelerimi
Eriyip aktım zaman misali
Sımsıcak avuçlarında

Bomboş sokaklarda
İnfaz edildi düşlerim
Yalancı yağmurlarda ıslandım, sırılsıklam
İsyanlarda yüreğim
İsyanlarda gözyaşlarım
Sensizliğin kor alevlerinde

Ne zaman bir şiir okusam
Aşka dair, seni anlatan
Ay ışığı denizlere karışır
Gözyaşlarım şaraba
Sensizliği içerim kadehlerden
Yudum yudum

Sonra
Pişmanlıklarım dile gelir
Keşke derim keşke
Ardından yağmura karışırım
Başka damlalara sığınırım çoğu zaman
Koskoca derya olur sensizliğim

Anlamını kaybeder her şey
Renkler değişir gözümün önünde
Adı sen olan çiçekler açar
Dikenlerle kaplı harap bahçemde
Bazen pembe, bazen sarı
Hiç bilinmeyen bir renkte belki de
Ama
Hüzün kokar burcu burcu

Güneş aydınlatsın gözlerini
ve ısıtsın yüreğini
Rüzgar fısıldasın sevgimi
Açan her çiçek şahit olsun aşkıma
Unutma...
Sevdikçe ve sevildikçe varsın bu dünyada

"Turuncu bir akşamın eteklerinde
İsyanım sana değil
S E N S İ Z L İ Ğ İ M E
Sen
Benim
Kimsesizliğimsin..."