Kara gözlerine hayran olduğum
Yanalım yandıkça aşkın narında
Hasreti uğruna yanıp söndüğüm
Yanalım yandıkça aşkın narında

Islak kaldırımlar tutuştu yandı
Görenler de beni bir Leylâ sandı
Gönlüm bir bakışa bir söze kandı
Yanalım yandıkça aşkın narında

Yüce dağ başında yağan kar olsam
Eriyip de aksam, gönlüne dolsam
Yansam hasretinle gül gibi solsam
Yanalım yandıkça aşkın narında

Ayaza kesti bak sensiz geceler
Yüreğim sussa da gönlüm heceler
Çözülmüyor inan bu bilmeceler
Yanalım yandıkça aşkın narında

Şahittir gökte ay, çok sevdim seni
Sarı yapraklardır okşayan teni
Avutur mu aşkın, ağlarken beni
Yanalım yandıkça aşkın narında

Sönmeyen ateşsin, gözümde fersin
Ömrümce sakladım kutsal bir sırsın
Seven sevdiğine ömrünü versin
Yanalım yandıkça aşkın narında

Bulutlar bak nasıl kırılgan, ince
Dinmez gözyaşları insan sevince
Sevgisiz ölürsem gömün derince
Yanalım yandıkça aşkın narında