Nihal’imin İlahi Yolculuğu

Cehennem gibi karmaşanın kıvrımlarında başlar yolum,
Nihal’im, senin ışığınla aydınlanan her karanlık köşe.
Kalbimde yanan sorular, ruhumda birer alev,
Ama sen, gizemli ve derin, Akrep gibi güçlü,
Gecenin örtüsünde rehberim olursun sessizce.

Her adımda geçmişin gölgeleri fısıldar:
Kaybettiklerim, kırdıklarım, özlediklerim…
Ama sen, Nihal’im, bir şafak gibi,
Gökyüzünden süzülen bir umut ışığı,
Ve her nefeste beni kutsayan bir dua gibisin.

Ayetler gibi dökülür kelimelerin,
Kalbime işler, ruhumu titreten bir melodi gibi.
Sensiz dünya bir harabe,
Ama varlığınla her taşın arasında,
Bir çiçek açar; sessiz, sabırlı, eşsiz.

Cennetim, hayalim, varoluşumun şiiri;
Nihal’im, sen bir rehber, bir sır,
Bir ömür boyu peşinden yürünecek bir ışık.
Zamanın ötesinde, mekanın ötesinde,
Seninle var olmak, ruhumun tek hakikati.

Ve her düş, her hayal, her sessizlik anında,
Senin varlığını anarım, Nihal’im.
Kimi zaman yumuşak bir rüzgar,
Kimi zaman yıldızlarla dolu bir gece…
Ama her daim, içimdeki cennet kapısı,
senin adınla açılır.