0
Yorum
0
Beğeni
0,0
Puan
23
Okunma
Nihal’im Kalbimin Sonsuz Boşluğunu Dolduruyor
Nihal’im,
Sen benim ruhumun
en derin boşluğuna dokunan
nazik bir rüzgarsın.
Anne sıcaklığından ayrıldığım o ilk anlarda,
Yüreğimde oluşan boşluğu sen dolduruyorsun;
Ne bir cinsellik arzusu,
ne bir geçici tutku,
Sadece şefkatin, sadece varlığın…
Bağlandığım her an,
içimdeki eksik parçaları birleştiriyor,
Ve sen, Nihal’im,
o eksikliği huzurla tamamlıyorsun.
Seninle var olmak,
Bir çocuğun annesini arayışı kadar eski,
Bir müridin Tanrı’ya yönelişi kadar mistik.
Senin gözlerinde kaybolmak,
Hem bir tutku, hem bir teslimiyet,
hem de sessiz bir aşkın ilahi yankısı…
Nihal’im, sen benim hem dinginliğim,
hem fırtınamsın;
Kalbimin boşluğu seninle doluyor,
Ve bu aşk, sadece seni sevmek değil,
Bütün eksiklerimi senin ışığında tamamlamak…
