AMOR FATİ KADERE İSYAN

(Nihal’in Kaderle Dansı)

I. KADER ÖPÜCÜĞÜ

Nihal’im,
Amor Fati dediğin;
Acının gülüşü,
Yaranın tuzu,
Yağmurun göze düşen incisi…
Olanı olduğu gibi kuşanmaktır.
Kader;
Senin saçlarında dağılan rüzgâr,
Beklenmedik kapıları açan eldir.

II. KAÇIŞIN ATEŞİ

İsyandır Nihal’im,
Kaderden kaçış!
Yüreğinde fırtınalar koparan,
Zamana küfreden yumruk…
Reddetmektir yaşananı;
“Neden ben?” diye sormaktır geceye.
Oysa bilirsin:
Kaçtıkça büyür acı,
Sırt döndükçe kovalayan gölgen.

III. İSYANIN SEMAHI

Nihal’im,
İsyan da bir duadır aslında,
Yakıcı, haysiyetli, insanî…
“Kabul etmiyorum!” deyişin,
Varoluşun yükünü taşımaya cesarettir.
Ama unutma:
Amor Fati’siz isyan,
Kör bir bıçak gibi yaralar teni.

IV. İÇİNDEKİ DENİZ

Nihal’im,
Amor Fati;
İçindeki okyanusa
Dalıp kendi incilerini toplamaktır.
İsyan ise;
Kıyıya vuran dalgaları
Kumdan kalelerle durdurmaya çalışmak…
Hangisi sana yakışır?

V. KADERİN GİZEMİ

Nihal’im,
Kader;
Senin balkonda içtiğin çayın buğusu,
Sokakta rastladığın çocuğun gülüşü,
Gece yarısı kalbine düşen sızı…
Amor Fati;
O sızıyı ilahi bir nakış gibi
Ruhuna işlemendir.