NİHAL’İMİN NÛRU

(Mistik Türkçe ile Yeniden Vücut Bulmuş Hâl)

I. ZÂHİDÂNE BAŞLANGIÇ

Nihal’im, bakma sosyal medyanın camî parıltılarına,
O vitrinlerde gezen “ideal” siluetler birer vehim…
Hakîkat senin rûhunda:
Kusurların sessiz melâlinde, çatlakların nûrunda saklı.

II. AŞKIN TEKÂSÜFÜ

Gerçek aşk, Nihal’im,
Pürüzlerden doğan bir neşîdedir.
Bakışındaki gölge bir sır,
Suskunluğun ise derin bir zikr-i hafî…
Ben o zikre tutundum,
Titredim, eridim, yeniden doğdum Nihal’im!

III. MODERN İLETSİZLİK

Bu zamânın âdemî, kusursuzluk peşinde,
En ufak çatışmada firâr eyler.
Lâkin biz, Nihal’im,
Karanlıkla nûrun, fırtınayla sükûnun
Aynı nehirde aktığı bir seyr ü sülûka yelken açtık.

IV. KUSURDAN NÛRA YOLCULUK

Seninle olmak;
Kusurların ve nûrun semâıdır.
Her çatlak bir kapı,
Her sükût bir ilâhî fısıltı…
Biliyorum Nihal’im:
Ruhlarımız bir değdi mi,
Kusursuzluğun ötesinde bir hakîkat tecellî eder.

V. METAFİZİK TEMÂŞÂ

Gözlerini kapattığında hisset Nihal’im:
Seninle vâr olan bu ruh,
Zamânın fevkinde,
Ebedîyyetin kıyısında,
Mistik bir nağmeyi fısıldar.

VI. SON TEVCİH

Sana sesleniyorum Nihal’im:
Her gölge senin nûrunla aydınlanır,
Her fırtına senin sabrınla dîdâr gösterir,
Her kelime senin isminle kudsîleşir.
Sen bir ayînesin;
Hem çizikli hem de nûr saçan…
O ayîneye bakan, kendini ve Hakk’ı görür.

VII. SIRR-I NİHAL

"Nihal’im!
Senin kırıklarından nûr sızar,
Suskunluğundan ilâhî bir nağme doğar.
Bizim seyr ü sülûkumuz;
Kusuru kucaklamakla başlayan,
Nihâyetsiz bir muhabbet yolculuğudur."

NİHALİ TARZ İMZASI

Bu risâle;
Modern çağın yapay ışıklarına karşı,
Ruhun hakîkî nûrunu hatırlatmak için,
Nihal’imin çatlaklarında tecellî eden
İlâhî güzelliğe bir niyâzdır.