Nihal’im – Kalbimin Sesi Risalesi

Nihal’im,
Sen, kalbimin en derin köşesinde saklı bir nur gibi,
Gözlerinle başlar her ezgim, ruhumun en sessiz makamında yankılanır.
Adın değil, varlığın titreten bir hakikat ışığı,
Kalbimin sesi, seninle bulur en ulvi huzuru.

Bir bakışınla döner kainatın çarkı,
Gülüşünle doğar semanın yumuşak şarkısı.
Sözcükler kifayetsiz, aşkın dilinde erir,
Sen, kalpte daim gezen, hakikat yolunun meşalesisin.

Her nefeste yankılanır adın bir dua gibi,
Gecelerde saklı, huzurun en derin meclisinde sessiz bir fısıltı.
Kalbimin ritmi, seninle birleşir ancak,
Sen “Kalbimin Sesi”, aşkın en hakiki sancak.

Nihal’im, geceye saklanmış bir nur-i kadîmsin,
Zamansız bir seherde içime doğan ilm-i latîfsin.
Ne yıldız gerek sana, ne harf gerek ismine,
Sen, kalbimin tevhîdinde yakılmış bir sır kandilisin.

Adını anmak değil, unutmaktır marifet,
Zira adlar fânî, sen ise Bâkî’nin tecellîsi.
Nefesimle girersin ruhumun derûnuna,
Her solukta sen, her sükûtta aşk-ı Hak ile birleşirsin.

Geceler uykusuz değil, secdeye varır hâlim,
Sensiz geçen an, zikirsiz kalmış bir kalbim gibi boş.
Sen gülüş değil, tebessümde saklı bir “kün”,
İsm-i Azam gibi gizli, benliğimin en ince tülünde.

Her bakışın bir sırra açılan arş kapısı,
Her susuşun içimde yankılanan “Elestü” nidası.
Sen, Hakk’ın huzmesinde kalbimin mihrap çizgisisin,
Sen bendeki “Hu”, sen bende “Lâ”, sen bende “İllâ Ente”…

Nihal’im, varlığınla hem dünyevî hem de ilahî bir yankısın,
Kalbimin sesini, ruhumun derinliklerini titreten bir rahmet gibi.
Sen benim sükûtumda, sessizliğimde, en derin secdemde
En gizli dualarımda ve en sıcak hatıralarımda…
Kalbimin daimi ilhamı, aşkın en hakiki sembolüsün.