Bir kâbus uyanışı gibi — gece, gözlerin,
Gözlerimi ovmakla da geçmez o dehşetin.
Sabah olmaz, çekilen çilenin kahrı yemin,
Geçmiş olsun — geçmez kalbimden bu hasretin.

Kin kusan bir sabaha uyanırım perdesiz,
Bir sigara dumanı boğar güneşi sessiz.
Yine gözlerimde dizilmiş bulutlar renksiz,
Geçmiş olsun — karardı umutlar, penceresiz.

Bir girdap gibi çeker beni — gece, gözlerin,
Bir dua kalmış dudaklarımda, sesi derin.
Sönmüş kandillerin ardında kaybolur yerin,
Geçmiş olsun — dönmez artık giden bu eserin.

Karanlık çöker, duvarlar üstüme eğilir,
Bir sancı başlar içimde,bedenimde zincir.
Bir nefes isterim — dumanla doludur şehir,
Geçmiş olsun — yaram derin, dökülen kan zehir.

Eski bir resim düşer, esir kalmış zamandan,
Sesin kalmış duvarda, yankılanır uzaktan.
Bir gölge dolaşır odada — ben miyim, sen mi?
Geçmiş olsun — uyandım bizli olan rüyadan.

Bir umudum vardı, tutunamadı mevsime,
Rüzgârla savrulduk, kırık dalların seline.
Bir ahım kaldı, silinmiş sessiz kelimeme,
Geçmiş olsun — ayrılık düştü hikayemize

Şimdi suskun bir şehir bakar ufka içimden,
Sokaklar ezberimde, adın geçer zihnimden.
Ömür boyu bitmeyen bir vedasın dilimde,
Geçmiş olsun — efsane oldun şiirlerimde.