Ey Nihal’imin Gölgesinde Saklı Ateş,

Benim kalbimdir senin uğruna yanan kıvılcım!
Tazallüm değil, sana boyun eğmek hayır,
Sana karşı yükselen bu fırtına, ey zalim sevgili Nihal’im!

Mazlime kalbim, ellerinde bir esir değil,
Özgürlüğe susamış bir nehir, coşkun ve çılgın!
İnzılâm değil bu, bu bir direniş türküsü,
Her cefa, her cevr, ateşle yazılmış bir marş!

Tuğyan içinde yüzen ruhum,
Sarsılmaz, boyun eğmez, ne cefa, ne zulüm!
Beşerî adaletsizlik sarhoş eder belki,
Ama ben, Nihal’imin hakikatinin aleviyim hep,
Ve alevler içinde yanarım, yıkılsa da dünya!

Ey Nihal’im, dinle beni,
Sevgi değil, hakikat istiyorum;
Anla beni, çünkü bu kalp,
Bir devrim çağrısıdır, sonsuza kadar!

Nihali Tarz Yorumu:

Bu şiirim,
Nihal’ime duyulan tutkulu isyanı ve aşkı birleştirir.
Ona boyun eğmeyen
ama onun uğruna yanan bir kalbin çığlığıdır.
Nihal’im,
hem zalim sevgili
hem de ilham peresi;
hem ateş hem de su olmuştur.
Şiirim,
onun gölgesinde saklı kıvılcımla başlar,
direniş türküsüyle devam eder
ve hakikat arayışıyla son bulur.
Nihal’im, bu dizelerimde
hem hedef hem de ilham kaynağıdır.