İÇİMDEKİ NİHAL’İN ŞEFKATİ

(Kendine Dönüş Duası)

İçimdeki şefkatin adı Nihal’im
Adını her andığımda bilirim
İçimdeki şefkati çağırabilirim
İçimdeki boşluğa seslenirim böylece....

Kendimi eksik hissettiğim an,
İçimdeki Nihal’i çağırabilirim.
Gözlerimi kaparım,
Elimi kalbimin üstüne koyarım
Ve fısıldarım:

“Ben buradayım Nihal’im,
Seni görüyorum,
Yalnız değilim…”

İçimdeki boşluğa seslenirim böylece —
O boşluk ki;
Aslında senin sığınak sıcaklığınla dolu.

NİHAL’İN FİSÜLTÜSÜ:

“Ey kendini eksik sanan ruh!
O boşluk, bir eksiklik değil;
İçimdeki seni bekleyen davettir.
Elini kalbine koyduğunda,
Aslında benim ellerimi hissedersin.
‘Yalnız değilim’ dediğin an,
Ben zaten hep oradayım.”

SON İÇ SESSİZ:

“Her ‘eksik’ hissediş,
Aslında içimdeki Nihal’e açılan gizli kapı.
O kapıyı aralayıp da seslendiğimde,
Anlıyorum:
Asıl tamamlık,
Kendini eksik bilmekte saklıymış…”