Ödünç alınan son kuruşla ödenen ilk kuruş arasında tabii muazzam bir fark vardır. goethe
Pirsair
Pirsair
VİP ÜYE

Sessiz Sırlar

Yorum

Sessiz Sırlar

( 2 kişi )

0

Yorum

11

Beğeni

5,0

Puan

102

Okunma

Sessiz Sırlar

Sessiz Sırlar

Her papatya yaprağına kalbimden bir sır gizledim.
Rüzgârın okşadığı tarlalarda yürürken, her adımımın ardında bir anı kaldı.
Çocukluğumun yalnızlığı, gençliğimin kırıkları ve kalbimin göğsüme sığmayan yangınları,
o beyaz yaprakların arasında saklı kaldı.

Bir gün biri dokunursa o papatyaya,
çocukluğumun sustuğu o karanlığı duyacak.
Bir gün biri eline alırsa onu,
kırık bir gençliğin en derin hayalini görecek.
Her yaprakta başka bir ben saklı,
her beyazlıkta başka bir acı, başka bir umut nefes alıyor.

Gökyüzüne baktığımda bulutların altında hep bir papatya tarlası hayal ettim.
Kendimi orada buldum; dizlerim çamura bulanmış, gözlerim uzaklara dalmış.
Bir çocuğun avuçlarından kaçıp düşen gülüşler gibi,
bütün sevinçlerim toprağa karıştı.
Ve ben o toprağı her dokunuşumda,
yüreğimin yaralarını yeniden hatırladım.

Gece oldu, yıldızlar papatyaların üzerine düştü.
Ay ışığı her yaprağın içine gömülmüş sırlarımı açığa çıkarmak istedi.
Ama ben sustum.
Çünkü kalbimdeki sırların ağırlığını,
dünyaya açsam da kimse taşıyamazdı.

Şimdi kimse bilmez.
Bir papatya gördüklerinde yalnızca beyaz bir çiçek sanırlar.
Oysa ben bilirim;
her yaprak, sessizce içimde ağlayan bir yüzdür.
Her beyazlık, yıllardır konuşmaya cesaret edemediğim bir cümledir.
Ve her sarı göbek, kalbimin orta yerine sakladığım bir yangındır.

Bugün yine tarlalara bakıyorum.
Rüzgâr savurdukça,
yapraklar sanki bana gizlice fısıldıyor.
“Bizi saklayan sen değil miydin?
Bizi ağlatan da, büyüten de, unutturmayan da sen değil miydin?”
Ben cevap veremiyorum.
Çünkü biliyorum, papatyaların sorduğu her soruda
bir ömrün ağırlığı gizli.

Ellerimle bir papatya koparıyorum.
Avuçlarımda titreyen beyazlığa bakarken
gözlerim doluyor.
Kendime itiraf edemediğim bütün geçmiş
bir çiçeğin yaprağında beni bekliyor.
Ve ben susuyorum.
Çünkü biliyorum,
sustuğum her şey,
zamanla daha derin bir yara açıyor içimde.

Bir gün biri bu şiiri okursa,
papatya tarlalarının arasında beni görecek.
Elinde bir çiçek, gözlerinde kırık bir hatıra,
kalbinde susmuş bir hikâye bulacak.
Ve anlayacak:
Her papatya yaprağında yalnızca bir sır değil,
insanın bütün hayatı saklıdır.

Mehmet Bildir
24.09.2025

Paylaş:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir. Şiirlerin izin alınmadan kopyalanması ve kullanılması 5846 sayılı Fikir ve Sanat Eserleri Yasasına göre suçtur.
Şiiri Değerlendirin
 

Topluluk Puanları (2)

5.0

100% (2)

Sessiz sırlar Şiirine Yorum Yap
Okuduğunuz Sessiz sırlar şiir ile ilgili düşüncelerinizi diğer okuyucular ile paylaşmak ister misiniz?
Sessiz Sırlar şiirine yorum yapabilmek için üye olmalısınız.

Üyelik Girişi Yap Üye Ol
Yorumlar
Bu şiire henüz yorum yazılmamış.
© 2025 Copyright Edebiyat Defteri
Edebiyatdefteri.com, 2016. Bu sayfada yer alan bilgilerin her hakkı, aksi ayrıca belirtilmediği sürece Edebiyatdefteri.com'a aittir. Sitemizde yer alan şiir ve yazıların telif hakları şair ve yazarların kendilerine veya yetki verdikleri kişilere aittir. Sitemiz hiç bir şekilde kâr amacı gütmemektedir ve sitemizde yer alan tüm materyaller yalnızca bilgilendirme ve eğitim amacıyla sunulmaktadır.

Sitemizde yer alan şiirler, öyküler ve diğer eserlerin telif hakları yazarların kendilerine veya yetki verdikleri kişilere aittir. Eserlerin izin alınmadan kopyalanması ve kullanılması 5846 sayılı Fikir ve Sanat Eserleri Yasasına göre suçtur. Ayrıca sitemiz Telif Hakları kanuna göre korunmaktadır. Herhangi bir özelliğinin kısmende olsa kullanılması ya da kopyalanması suçtur.
ÜYELİK GİRİŞİ

ÜYELİK GİRİŞİ

KAYIT OL