Ölmeden Önce Ölmek

Bu dünya bir han, gelen göçer demez,
Nice sultan vardı, iz yok, ses gelmez.
Bir sırdır toprağa düşen her nefes,
Bizi hakka çağırır, dön de gel, demez.

Geçer zaman, gül solup biter güze,
Her şey fanidir, her şey döner düze.
Sanma ki ölüm uzak düşer yüze,
Her nefes bir eksiltidir öze.

Mezar taşlarında suskun bir nida,
Toprak olmuş nice aşk, nice seda.
Kimi şehit, kimi garip, kimi gureba—
Hepsi aynı kapıya varır, hüdaya.

Bir gül gibi solar tenim bir anda,
Can göç eder, kalır bir iz yamanda.
Dünya bir gölge, sükût arar sonda,
Hakkın nazarıdır varlık olanda.

Zannetme bu beden kalıcı yurtmuş,
Ömür dediğin bir rüya gibiymiş.
Nice yiğit toprak altına girmiş,
Güzellerden geriye bir taş kalmış.

Ne mal, ne mülk, ne taht, ne de taç kalır,
Ne saray, ne şöhret, ne gülistan gül.
Sadece amel ve gönül hoşluğu,
Kalır baki, diğerleri mazi kül olur.

Ey nefis! Aldanma süslü dünyaya,
Altınla örtülmüş nice feryada.
Bir cana kıyılır, çıkar bir manada,
Oysa asıl değer ruhun anıldığı bir duada.

Dünyada gezdim, dolandım avare,
Nice dost gördüm, düştü toprağa pare.
Dilerim Hak nasip eder yarını,
Boş getirmeyiz mahşere çare.

Berzah kapısında sorular ağır,
Tartılır kalpteki sevgi, yürek nar.
Sırat bir kıldan ince, kılıçtan dar,
Yalnız aşk kurtarır, sadece o var.

Her sabah bir başka canı alır ecel,
Kimseye bakmaz yaş mı, ünvan mı, el?
En güzelleri bile alırken sel,
Gerçek sevgiliden gelir bu emel.

Ölüm vuslattır, Hakk’a bir geçittir,
Sakın ha korkma, bu bir çile değildir.
Gerçek ölümsüzlük aşka erendir,
Kalbi Mevla’da olan gül ekendir.

Ölmeden evvel ölenler bilinir,
Nefsi yenmiş, cana can katabilen.
Her geceyi bir tefekkürle silen,
Kulluğun özünü özde görenler.

El bağlayıp her secdeye dururken,
Bir nida gelir kalpten: “Yakındır, erken!”
Sanma uzak, sanma gizli, sanma sen—
Ölüm bir sır değil, her şeyden erken.

Kimi kefenle doğar da fark etmez,
Kimi gülerek ölür, canı gitmez.
Kimi feryatla çıkar bu nefes,
Oysa âşık gülerek sonu bekler.

Dost yüzüyle ölmek ne güzeldir, ah!
Bir damla gözyaşı bile azizdir.
Kul affını ister, Mevlam hoş görür,
Tövbeyle geleni Rabbim geri çevirmez.

Sur üfürülür, yer gök paramparça,
Her şey aslına döner o bir akşama.
Kefen içinde değil, aşk içinde yaşa—
Ölmeden önce öl, Hakk’a ulaş da.