Göğsümde yankılanır ezel nefesi,
Her hücreme işlenir kelâmın sesi.
Âyetler düşer cemre gibi içime,
Bir secde olur damla damla gönlüme.

Vecd ile titreyen kalbim atar,
Her darbı bir zikre kapılar açar.
Zincirler çözülür, perdeler yırtılır,
Göğüs kafesinde hakîkat fısıldar.

Sabâ rüzgârında taşınır nûr,
Rahmân’ın kelâmı sineme kurulur.
Her nefeste rahmet, her bakışta sır,
Âyetler gönlümde hakikati çağırır.

Bir elif kokusu dolanır canıma,
Baş harf olur her duâma, ilhamıma.
Göğüs kafesinde yanar bir kandil,
Kalbimin harfleri secdeye meyil.

Gözyaşlarım düşer birer tesbih tanesi,
Her damlada saklıdır bir kudsî nefesi.
Ne kalem yazar ne dil tarif eder,
Âyetler kalbimde yankı yankı süzer.

Bir meyhâne-i aşk açılır sinemde,
Kevser şarabıdır damlayan her hecede.
İçtikçe yanarım, yandıkça dirilirim,
Âyetler kalbimde hak ile birleşirim.

Semâzen devrinde döner iç âlemim,
Her dönüşte açılır ruhumun zemzemi.
Kanatlarım kırık olsa da göğe yükselir,
Göğüs kafesimde âyetler dile gelir.

Gece şahittir, yıldızlar susar,
Sükûtumda hakîkat kalbime basar.
Âyetler parlar gecenin karasında,
Bir kandil yanar gönlümün yarasında.

Gam atlası örter her hicran anını,
Ama âyetler söyler sabrın ilâcını.
Her dert bir rahmet, her yara bir sır,
Göğüs kafesinde âyetler ışır.

Seher vakti doğar hakîkat güneşi,
Rahmân’ın nefesi üfler her zerreyi.
Secdeyle yoğrulur bedenim, ruhum,
Âyetler rehberdir vuslata yolum.

Şeb-i arûs olur her anım vecd ile,
Bir kavs-i nûr iner gönül üzerine.
Kalbim yazılır göklerin kitabına,
Âyetler düşer cemre cemre yanıma.

Bâin-i adlî der ki aşk, bir mushaf-ı sırdır,
Göğüs kafesinde Hak’la yazılmıştır.
Ne fânî susar ne de devrân biter,
Kalbimin mi‘racı âyetlerle yükselir.

HABİB YILDIRIM / BÂİN-İ ADLÎ
(29 Ağustos 2025)