Bir kuş uçsa, titrer gecem,
Uyanır mısın, Akça Kızı?
Babil’in eski bahçelerinde
Saklıdır hala izimiz.
Cend’den doğan güneş gibi
Yazar yazgımızı sessizce,
Karlı dağların eteğinde
Tanır bizi zamanın özü.

Yüreğim durulur mu sensiz?
Sol yanım düşer her nefeste...
Alnından vurulmuş dervişler gelir,
Dergâha kapatır seni koklayan cihanı...

Cihan sensiz nefes alır mı?
Akça Kızı, duy sesimi!
Amin kuşları kanadımda,
Vazgeçmedi kalbim senden hiç!
Cihan sensiz nefes alır mı?
Akça Kızı, dön yüzünü!
Toprağına düşsem bile,
Ben senin esirinim!

Gölgeli nice ağaçlar devrildi,
Bir gece vakti ölüm geldi.
Ama sol yanım pes etmedi,
Aşkınla yürüdü karanlığa.
Göğsümden bir fırtına gibi
Uçuverdi amin kuşları,
Sahi aşk hangi renkti ki?
Yakan, solduran, dirilten...

Farsça şiirler ruhuma ayna,
Her dilde adımsın yine...
Tenim toprağını özlerken
Koca bir cihan olur esaretin...

Cihan sensiz nefes alır mı?
Akça Kızı, duy sesimi!
Amin kuşları kanadımda,
Vazgeçmedi kalbim senden hiç!
Cihan sensiz nefes alır mı?
Akça Kızı, dön yüzünü!
Toprağına düşsem bile,
Ben senin esirinim!

Geri dön, rüzgârı yararak!
Dağlar çağırır seni adıyla!
Küllerden kalkar bir sevda,
Geceleri yaran bir çığlıkla!
Akça Kızı, duy beni!
Bu kalp vatana dönmek ister
Sana dönen her adımıyla!

Bir kuş uçsa, uyanır mısın?
Akça Kızı, geri dön bana!
Cihan sensiz nefes almaz,
Nefesim sensiz tamamlanmaz!
Amin kuşları göğe yükselir,
Adını haykırır bu yürek
Ben senin esirinim!
Ben senin esirinim!

HABİB YILDIRIM / BÂİN-İ ADLÎ
(10 Aralık 2025)