Kulpunu kırdığın kalpte
Demlenmiyor tek damla
Süveyda...

Kanatlarını yolduğun kuş uçmuyor
Boğazladığın düğümler adını sayıklamıyor
Nazım’ı serbest bırakmıyor şairler
Şarapçı hafız kitabın ortasından konuşmuyor

Bir elma ağacı kadar yalnızım
Cennetin en âlâ makamında...

Nasırlar yola küs
Ve asırlardır susuyor gül
Ne kül kaldı mangalda
Ne de bir "Hoşcakal" yol ayrımında...

Bir peygamber kadar yalnızım
Hira mağarasında...

Sövüyorum
Üstüne alınmıyor özneler
Yüklemlere mişli geçmiş zaman işlemiyor
Payıma düşeni aldım gidiyorum

Bir kesik kadar yalnızım
Habil’in boğazında...

Sen yine gel doldur kadehimi
Ne bıçak ne zehir
Göz diye taşıdığın o iki el silah sesi
Gözlerin şık bir lamelif darbesi
Gözlerin kağıt kesiği
Gözlerin sövülesi çivit mavi
Gözlerin cennete iltica talebi

Gözlerini yolsam mabedsiz bir din kalır
Gözlerini yolsam,
Bütün şairler işsiz kalır...