Üçüncü köprüyü diktiklerinden beri ağzına bu şehrin
Birkaç nota fazla basıyor deniz feryadını bileklerime
Vokalde martılar...
Bilmediğimiz yeni şarkılar söylüyor İstanbul..!

Ağız alışkanlığı...
Bir kadın daha öpüyorum şerefine...

Yükleneceksen bir anlamı olmalı bıçağının
Yaralarımda peydahladığın bu acının
Keskin bir tarafı...

Bu avucumdaki izlerin bir çarmıhı olmalı...


Mıknatıs ağzıyla öptü tüm deniz fenerlerimi kadın
Tüm pusulalarım şaştı, gemilerim tuz gibi dağıldı
Karaya vurdu tüm firavunlarım...

Bilekleriyle cezbetti gecemi
Gözleriyle biledi neşterimi
"Damarımda inleyen kan
Rengine şirk koşar!" dedi
Ve gitti...

Tanrı’m...
Düşen düştü, yeni bir özne sür artık şiirlerime
Patlayan kılcallarımın yerine yeni mayınlar döşe...
Ya da yeni bir kitap, yeni bir peygamber
Kandırmıyor artık bu mavi, cennetine...
Tövbe...