Beni erken öldür
Saatlerin takvimlere kafa tuttuğu bu eylül yokuşunda
Tokmaklanmamış bir yarım saatimiz varken
Bir sigara yakalım ciğerlerimiz nikotine
Ve bu şehir küle doysun...

Tırnaklarımızın arasına biriken deniz
İnfaz edilsin
Şık bir martı darbesiyle...

Beni erken öldür
Ateşi soyun teninde
Karanlıklar sürümden kazansın
Uzattığımız elifler bize ibranice bir isim söylesin
Sönsün ışıkları Mezopotamya’nın...


Beni erken öldür
Öptüğüm dudakları nadasa bırakırken
Ardında unuttuğun kifayetsiz sözler
Zaman kazansın...

Beni erken öldür
Kutsal kitaplara indirilen son ayet gibi
Bir peygamberin ölüm ilanı gibi
Şık bir lamelif darbesiyle
Beni erken öldür...

Adından kestiğim lamelif
Fena halde usturaya benzer
Kangren olmuş bir şiir erken biter kadın…

Dudakların hâlâ intihara teşebbüs…
Sen yine beni erken öldür...

Gece bileylenmiş tek gözüyle yüzüme bakar…
Cezm görmüş hafız gibi susturur denizi Ay…

Yine gel, beni erken öldür...
Ve sen kaldığın yerden devam et saltanatına…
Mütevazi bir katkı yap sonra,
Kederli sabahlara ve yarım kalmış duvar yazılarına,
Kayalıklarında süren soykırımına bu şehrin…


Şerh düş ağrını rencide edilmiş sokak lambalarına
Öp sonra mıknatıs ağzınla bütün deniz fenerlerini
Öp sonra mıknatıs ağzınla içimin iman eden yanlarını
Öp sonra mıknatıs ağzınla kıblesini kalbimin...

Ki bilirsin,
Tartıya gelmeye razı bir günah,
Cehennemden korkmaz!

Beni erken öldür...