Uyan ey gözlerim, gece çöktü üstüme,
Sırlar çağırır şimdi, suskun yıldızlardan.
Suların diliyle konuşur karanlık,
Bir adım daha atsam, düşerim sonsuzluktan.

Uyan ey gözlerim, vakit dar, yol ince,
Kalbin her atışı bir tespih tanesi gibi.
Toz olup savrulmadan, anılardan geçmeden,
Bulamazsın özünü, nefsin gürültüsünde.

Bak ey gözlerim, yak bir ışık gecenin bağrına,
Sonsuz bir ırmak gibi ak yüreğinin dağından.
Ne ararsan sensin, ne bulursan sende saklı,
Her iz bir doğum, her doğum bir imtihan.

Ağla ey gözlerim, ağla usulca, utanmadan,
Toprağa karışan sevdiklerin hatrına.
Biliriz, her ayrılık yazgıdır ezelden,
Ve her vuslat Allah’a döner vakti gelince.

Sus ey gözlerim, sükûtla eğil Rabbin önünde,
Ne eksik, ne fazla; her şey muradınca.
Göğsünde bir hüzün, avucunda bir şükür taşı,
Ve secdeye dök gözlerinden düşen her yaşı.