20
Yorum
77
Beğeni
0,0
Puan
1267
Okunma

kafamı dayamışım
onca olup bitenin camına
b’akıyor şehir insanlar kör
bakmışım
efil efil yelim
şevkatle öpüyorum bebeğini
gözlerinden
bakmışım
hınzır bir bakışa tav olmuşum
gafil
parmaklarımın aklına geliyor
çıkış tuşuna basmadığım
yaşam aşımına uğruyor
güncelleyemediğim kendim
martı günlükleri
satır aralarına sığdırıyor
İnsanların sığdıramadığını
yüceliğine
puslu şivesiyle
imparatorluklar fetheden bilincim
kapital bir kalbin masasında
acılı ezme
bir ağıt var
ağrısına tutunduğum
yıllardır dilimde
doğduğumda ninni yerine dinlediğim
tadını almaya çalışıyorum
ucundan koparıp ısırdığım
elimde kalıyor ısırıktan tayyare
kursağım da alışık değil ki
kusuyor suratına
eğreti mutluluğun
anlamışsındır
kandırdığın papatyalar kadar
toyum
ve bir gelincik incinmişliğinde
şehvetle ağzını açan kaldırımlar
kaç çöplüğün "susuz yaz"ıydı