kötü bir son bu hiç tadında
aslına bakarsan topladığın çiçeklerin ve imgelerime sıkılan kurşunların adresiyim
eskiden bütün yollar roma’ya çıkardı
bütün kurşunlar belleğime şimdi
çiçeklerini topla gel dedim
vazgeçtim
vazgeçişim büyümek denilen büyüye kapılırken büyüdüm
beklerken zamanın telaşlı kanatlarında büyüdüm
çünkü anladım
çınarların neden ulu olduğunu
sonbahara karşı duruşunu rüzgarın
sevmenin sonradan kazanılan bir zafere dönüşmesi gibi şimdilerde

dans ediyoruz yüz metrede bir
ay’ın son partneri dokunuyor tenime
uyduramıyorum ritmine zamanın
kalbimin ritmini
üçüncü şahsın riskini de
göze almalıyım derken
bilinmeyen ruhların ayak izlerine basıp kanatlanan bir geçmişle oturdum
tavan arasındaki gıcırtıların melodisine
erken eşlik eden su damlaları
yenik ve solgun suretini taşıyorken ölümün
"ölümün karşıtı hayat değil ,aşk" dediğinde
durdu zaman
eğilip saatin içinden bir an’ı alıp
koşaradım uzaklaşmaya devam ettim
zaman ahh zaman...

kalender yalnızlığıma dönüyorum sevdicek
alnıma nakşolmuş kahır ve sus
sevincim esrik
komedi dükkanı zihnim ki
marliyn monroe sahnede
kesik hecelerim alt yazı geçiyor
firari bir şiirin başına konmuş ödülü
kaç zamandır ekmek ve tuz hakkı için
tükürmüştü tövbesini dilim
tövbeye tövbe etti inancım
kuğunun dansı mıdır yoksa
aslı mıdır kuğuyu kuğu yapan
büyüdü gölgesinde kuğunun yalnızlık
ihanet ihanet dökülürken duvarlar
ateşgedemde
bir bir yokladım kalbine dokunarak
kırılgan suların akışına kapıldım
dokunmak kalbine
yangınların iskenderiye’yi yutması gibi
geçmiş geç.miş zaman olur
bulutlar bir rıhtımda demirli


bebek ağlamasıydı
gecenin tılsımına çentik atan
biliyorum burdan ekmek çıkmaz payımıza
kırmızı pabuç da alınmaz
o üç kuruşluk hayalle
santim santim kıtlık çoğalır
paranoyak başakların intiharında
uyudum gözlerim ağır ağır kapanırken
üstüne ölümün
bu havaların da bir anlamı var
bulutların bu kadar yas yüklenmesinin de...